Aslında PAX (Program of Academic Exchange) başvurusunda hiçbir nedenim yoktu. Sadece mülakat tecrübesi kazanmak istiyordum ya da ne bileyim öyle bir heyecan yaşamak istedim. Sonuçlar açıklanıp da gideceğimi öğrendiğimde düşünmeye başlamıştım.. Neden Tayvan, gitmeli miyim, nasıl olur? Daha önce Türkiye sınırların içinde bile yalnız yaşamamıştım.. Yurt dışı, bilmediğim bir dünya.. İngilizce neredeyse sıfır.. Nasıl olacak!
1. İngilizce Konuşabilme İsteğim
Eğitimi İngilizce alacaktım, insanlarla İngilizce konuşacaktım... Orada Türkçe konuşabileni nereden bulacaktım ki! Bu beni heyecanlandırıyordu çünkü günümüz Türkiye'sinde öğrencilerin büyük problemlerinden biriydi İngilizce ve ben bu problemi çözebilme şansı elde etmiş olabilirdim. Anneme Kore'ye gitme imkanından baba ise İngilizce verilecek eğitimden bahsettim ve aldığım cevap "git mülakata bakalım ne oluyor" oldu.. Bir şaşırdım ki sormayın, hiç normal değildi...
Tayvan'da her şey kolay olmasa da sandığım kadar zor olmadı. İngilizce konusunda; sıfıra yakın bir seviyede gitmişim- oraya gittiğimde anladım- Bu beni üzdü tabi; tembel bir öğrenci değildim -çalışkan olmasam da- Türkiye'de ki eğitim o seviyede olmamalıydı. Gittiğime pişman mıyım: ASLA... Gitmeseydim hâlâ o seviyede olacaktım. Peki şimdi nasılım, en azından konuşabiliyorum, kelime öğrenmedeki yeteneksizliğime rağmen söyleneni anlıyorum...
2. Yeni Bir Dil Öğrenme Hevesi
İngilizce mülakatı geçtim ve nasıl olduğunu şu an bile anlayamadığım Tayvan için almam gereken ilk vizeyi anneciğim ve babacığımdan aldım. İşlemleri yaptım, biletimi aldım gitmeye hazırdım. Gitmeden Çince çalışmak istedim fakat şartlar gereği çalışamadım.
-ASLA TEMBELLİK ETMEDİM :D
Tayvan'da ancak 3.haftada Çince kursuna başlayabildik. Yepyeni bir dil öğrenmek, heyecanlı ama çok emek isteyen bir uğraş. Çince rağbet görecek bir dil, neden; çünkü dünya nüfusunun yarısı Çince konuşuyor :) Haa ben 5 ayda ne öğrendim, sıfır mı! Değil tabi ki, emek verdim fakat Çince zor bir dil, sadece 3.5 ay dil kursu aldık ve temel şeyleri öğrenebildim. Tanıdığım yerli arkadaşlarla da pratik yapmaya özen gösterdim. Fakat çok az bir kısmını öğrenebildim. Unutmak bir kenara dursun daha çok öğrenmek istiyorum fakat burada çok zor. Geldiğimden beri İngilizce için makale bile okuyamadım ki Çince çalışayım... :(
3. Güney Kore Sevdam
Bilmiyorum kaç yaşımdan beri Güney Kore dizilerini,filmlerini izliyorum. Duyduğum Korece cümleleri anlayabilir hatta bazı cümleleri kurabilir vaziyete geldim. Tayvan'a gitmek benim için Seul biletiydi-vizesiydi-herşeyi idi... Kaç dizi izlemişim, kaç filmde ağlamışım,gülmüşüm, kaç ropörtaj okumuşum, kaç aktör, kaç aktrist tanımışım bilmem şu an... Okulda o yazıyı gördüğüm an hiç kimsenin düşünemeyeceği bir şey düşünüyordum; "eğer Tayvan'a gidersem Lee min-Ho'yu görebilirim..
Ama o martta Tayvan'daydı seneye kadar bir daha gelmeyebilir... Yine de gelme ihtimali var..!" Ben bu düşüncelere dalmışken dersler bitmiş K3'e binmişim ve şoför ani bir duruş yaparak beni kendime getirmiş.. Hala o gün ki kazaya ramak kalmanın benim yüzümden yaşandığını düşünüyorum, elin ateisti için Tayvan'a niye gidecektim... Rabb'im hemen ikaz etmişti, ammaaaa anlayana...Neticede Tayvan beni Kore'me ulaştırdı, kısa günümün kârıdaaaa Lee min-Ho çoraplarım oldu :D PAX ile fazla bir masraf yapmadan hem gezip hem eğtimime katkı sağlamış oldum. Sadece uçak bileti bize ait; kalacak yer, aylık burs (8000 nt aldım her ay yaklaşık 460 lira ve orada 1 ay yaşamak için yeterli bir meblağ çünkü şehir inanılmaz ucuz. Benden sonra giden arkadaşlara 3000 nt burs veriliyormuş. Sevindim ki ben nasiplilerden olmuşum :D ) ve bir de sağlık sigortamızı karşılıyorlar. Yurtlar gayet konforluydu odamın videosunu sizlerle paylaştım, aşağıdaki videoyu izleyebilirsiniz :)
Bizi youtube kanalımızdan facebook, twiter ve instagram sosyal ağlarından takip etmeyi unutmayınız :)